260

خب اینم دومین پست از خونه جدید...

از بس موقع اثاث کشی دهنم سرویس شد اصن فس شدم. یه هفتس فقط مث جنازه می رسم خونه می خوابم و صوب با بدبختی بیدار می شم می رم سره کار.

به نکشی افتادم. خونه جنازم، سرکار حال کار ندارم، می رم بیرون حال و حوصله حرف زدن ندارم، اصن نمی دونم چمه. خستم فقط. 

یه اشتباه دیگه ام که کردم این بود که چند روز اول هفته بعد رو مرخصی نگرفتم چون بهترین موقعیت بود. هم حجم کار کمتر شده هم کلاس تا سه شنبه تعطیله. ولی خب بازم با برنامه ریزیم ترکوندم و اینم از دست دادم رفت...

نمی دونم چرا همیشه تو انتخاب اتاق میام زرنگی کنم گند می زنم میره. سریع اتاق خوبه رو برداشتم واسه خودم مثلن، ولی انقدر پنجره داره و تا صبح باد سرد میاد که دهنم سرویس شده. حالا فارغ از این که اتاقم اتوبانه و همه توش کار دارن!

از یه طرفم کلاً دو تا کارتن وسایلم رو حال ندارم باز کنم و قصدم اینه تا سال دیگه که دوباره می خوایم برگردیم با همین وضع مزخرف ادامه بدم :دی

- راستی متأسفانه یا خوشبختانه طاقت نیاوردم و رفتم زیر آب رئیسمون رو پیش رئیس اصلیمون زدم. بخوام بد از خودم نگم در واقع رفتم ازش شکایت کردم و درخواست نجات دادم فقط. با زبون بی زبونی گفتم آقا این دهن منو سرویس کرده، گ... منو، بگو بکشه ازم بیرون فقط. شنبه هر چی از دهنش در اومد بهم گفت و اذییتم کرد. چه خبره مگه؟ بانک مرکزیه مگه؟ والا بقرآن! عینه چی دارم کار می کنم بعد باید شرو ورای بی منطق اینم بشنوم؟! واقعاً آدم اذییت کن و ظالمیه. من خیلی صبر می کنم و جواب کسیو نمی دم ولی این واقعن یه دیوثه عقده ایه بالفطره اس.

- البته این روزا از زمین و زمان شاکیم و بدبخت آدمای دورو برم که باهاشون دعوا می کنم. حقیقتاً احساس می کنم دست خودم نیست فقط تنها چاره اینه که جواب کسی رو ندم و نزدیک کسی نشم تا دلخوری پیش نیاد. فقط می دونم که نیاز به استراحت و آرامش دارم، خیلی داغونم و این حجم از چس ناله رو خودمم نمی فهمم.

- رئیس جدیده امروز بهمون آجیل شب یلدا داد! خیلی خوشحال شدم چون زیاد اهل کادو گرفتن و دادن نیستم و با این چیزای یه هویی خیلی حال می کنم ولی خب از طرف دیگه هم آجیل بیشتر به درد متأهل ها می خوره اگر پولشو بهم می داد مطمئناً بیشتر خر کیف می شدم... بازم دستش درد نکنه، از اینا بعید بود!