192

بالاخره روزی که مدت ها منتظرش بودم رسید، امروز که بیام و بگم بالاخره 21 ماه خدمت تموم شد، 540 روز روزشماری تموم شد رفت...............

وقتی برگه تسویه حساب رو دستت می گیری و برای خودت راست راست بدون هیچ دغدغه ای باخوشحالی راه میری لذت بخش ترین روز زندگیه، تنها به این فکر می کنی که زود امضاء ها رو بگیری و خلاص شی بری...

این هفته خیلی زود گذشت، هفته ای که دوست داشتم آروم تر جلو بره ولی با سرعت تموم شد، برای همه آدمایی که ازشون خوشم میومد و نمیومد شیرینی گرفتم و بدون هیچ کینه و دلخوری ای به امید روزهای روشن و پر از موفقت برای همشون ازشون خداحافظی کردم و بیرون اومدم... 

وقتی داشتم از ج سروان رئیس اداری قبلیمون خداحافظی می کردم و از اتاقش میودم بیرون نمی تونستم حرف بزنم داشت اشکم در میومد واقعاً، فقط می گفتم هیچی نگو... عکس بچگی و پایان دوره ام رو گذاشت زیر شیشه میزش کنار بقیه بچه ها و اومدم بیرون... 

روزهای خوب و بد زیادی گذشت، خاطرات خوب و بد... دلم برای بچه ها، اون دفتر کوچیک و دل های بزرگ تنگ میشه... حتی برای اون اذییت های خنده داری که بچه ها رو می کردم یا اذییت های که منو می کردن...

تا تونستم پیش همه رفتم و عکس گرفتم، نگاه کردن به عکسای یادگاری رو دوست دارم...

خیلی چیزا توی خدمت یاد گرفتم... شاید کادری هامون راست میگفتن که دژبانی پختتون می کنه. واقعاً توی دژبانی خیلی چیزها یاد گرفتم چون با آدما و رفتاری خیلی زیادی سر و کار داشتم... شاید مهمترین درسی که من تو خدمت برای زندگیم گرفتم این بود که دنیا دار مکافاته، از وقتی اینو فهمیدم تا جایی که عقل و شعورم بهم اجازه داد سعی کردم توی تمام مراحل زندگیم با تمام آدمایی که سر و کار دارم بهشون خوبی کنم و هر کاری که از دستم بر میاد دریغ نکنم چون بد جوری به گرد بودن این زمین اعتقاد پیدا کردم ایشالا که همه همینطور باشن و موفق باشن.

- پ.ن: راستی سرهنگ ی می گفت کاش تو رو همون اول سرباز خودم می کردم... :)

- پ.ن: با تمام خوشحالی که داشتم حادثه از دست رفتن آتش نشانان عزیزیمون خیلی ناراحتم کرد ایشالا که خدا به این آدما و خانواده های بی ادعا و زحمتکششون صبر بده و هر چی از خدا می خوان بگیرن...